Mijn reactie op het zo plotseling overlijden van Peter was: ongeloof, waarbij iemands geloof vragen oproept. Ongeveer drie weken geleden was Peter nog bij mij in de winkel (onder zijn woning). We lachten, maakten grappen, dronken koffie, praatten over werk (zoeken), toekomst en ons geloof. Maar we spraken samen en hadden plezier over meiden en keken er graag samen naar. We spraken daarbij ook over de échte liefde en de hoop daarop voor de toekomst. Het goed, fijn en gezellig, ruim twee uur waren we samen op zulke dagen, want hij kwam vaker zomaar even aan.

We lagen elkaar en dat schept een band en daar ben ik dankbaar voor! Helaas wist ik donderdagmiddag laat pas van zijn overlijden en kon geen hulp meer regelen voor de winkel. Ik heb wél tijdens de dienst en begrafenis een sfeerlichtje in mijn winkel laten branden en in gedachten bij hem en jullie proberen te zijn.

Ik wens jullie Gods kracht en liefde toe en mooie, gelukkige en liefdevolle gedachten aan Peter toe.

Henk Verwey, tassenwinkel onder Peter