Vandaag is het een jaar geleden dat Peter stierf. Alle gebeurtenissen van die dagen gaan als een film aan ons voorbij.

Peter’s laatste dagen waren zoals hij zijn hele leven heeft geleefd: intens, bruisend en vol energie. Zijn laatste zaterdagavond, 4 februari, tot in de late uurtjes genietend van een “top-avond”, samen met Joney.

Zondagmorgen uitslapen en zondagmiddag met de hele familie op de bank en samen lachen om zijn verhalen en geheimzinnigdoenerij. Wat zijn we blij dat we die laatste middag met z’n allen bij elkaar waren. Vrolijk en onbezorgd, onwetend van wat er die nacht zou gebeuren. Peter was nog druk met z’n iPhone in de weer, SMS’end en Whatsapp’end. Gezellig ‘s avonds nog met hem, toastjes etend voor de TV, totdat hij vrolijk naar boven ging om te gaan slapen. “TOT MORGEN”

Maandagochtend, 6 februari, vindt Sicco Peter dood in bed. Je denkt:”Dit kan niet waar zijn!”, maar nu, na een jaar, kunnen we niet anders dan accepteren dat het ECHT WEL WAAR is. Hij is er niet meer en komt ook nooit meer langs. We kunnen het nog steeds niet bevatten.

In het afgelopen jaar hebben we heel veel lieve briefjes in de bus gehad en gevonden op zijn graf. Na het overlijden van Floortje, Peter’s hond, had iemand een briefje neergelegd met de tekst:   “Peter, zorg je nu goed voor jouw Floortje”

Op een ander briefje een gedicht met de volgende woorden:

We zijn nu bezig met een grafsteen voor Peter’s graf. We hebben een kleurrijk ontwerp gemaakt, waarbij er een mozaïek op de steen komt, in vele mooie kleuren. Peter was zeer kleurrijk en hield van mozaïek. Over ongeveer twee maanden zal de steen geplaatst worden. Je kunt altijd gaan kijken op de begraafplaats “De Roosdoncken” aan de Broekdijk in Nuenen, want deze is iedere dag vrij toegankelijk.

In het afgelopen jaar hebben we gemerkt hoe bijzonder Peter was voor jong en oud. Zijn overlijden is bij heel veel mensen hard aangekomen. Van veel mensen horen we dat ze nog steeds precies weten wat ze deden toen ze het bericht van zijn overlijden kregen.

Er is ook door een schilderes, Eva Sanders, een portret van Peter geschilderd. Dit hangt bij ons in de huiskamer; hij lacht ons elke dag weer toe. Onderstaand een foto van dit schilderij.

Hij is geen dag uit onze gedachten en hij blijft voor altijd in ons hart. We merken dat dat bij heel veel mensen ook zo is. We zijn blij met de warmte van velen om ons heen.